Nèt een tikje meer luxe

De nieuwe Opel Vivaro ziet er weliswaar hetzelfde uit als zijn technische evenknie de Renault Trafic. Maar een weekje testrijden leert dat er toch verschillen zijn. Opel benadert de bestelauto anders dan Renault, zoveel is duidelijk.

Vergeleken met zijn voorganger, ziet de Vivaro er veel strakker uit. Je zou het na de organische lijnen van de Vivaro van 2000, gekscherend een botox-bekkie kunnen noemen. Overheersend zijn rechte, strakke lijnen. De nieuwe Vivaro heeft een duidelijk grotere grill, een noodzakelijkheid om straks aan de Euro VI norm te kunnen voldoen. De Vivaro ziet er in elk geval veel forser uit. Stoer, zou je kunnen zeggen.  Binnenin is het allemaal redelijk zakelijk, maar niet zo zakelijk als in de Renault Trafic. De Vivaro-eigenaar mag zich wat meer luxe en sier veroorloven. Hier is duidelijk voor gekozen omdat Opel zich in de markt aan het herpositioneren is, een proces dat vruchten begint af te werpen. Daarbij komt, dat Opel zich met de Vivaro meer richt op zzp-ers dan op grote vloten. Het merk is succesvol in Duitsland en de bestelauto's van Opel kunnen de concurrentie met de gevestigde orde makkelijk aan, juist en vooral in voorname criteria als duurzaamheid en kwaliteit.

Meer comfort

Die toegevoegde waarde, waar zit die 'm dan in? In de eerste plaats, meest opvallend, een fris interieur. Hier is duidelijk met Renault materiaal gewerkt, maar in de Opel geeft dit een welhaast sportief interieur dat in alles ademt dat Opel hier erg zijn best heeft gedaan. De zitpositie is relaxed, maar verder ademt alles dynamiek.

Een tweede voorbeeld van toegevoegde waarde ten opzichte van de voorganger is de connectiviteit. Er is een speciale houder voor een tablet en een usb-aansluiting ontbreekt niet. De navigatie ziet er erg mooi uit en werkt even eenvoudig als voorbeeldig. Niets aan het dashboard van de Opel Vivaro is onlogisch of roept vraagtekens op.

In deze uitvoering monteert Opel een prettig in de hand liggend stuurwiel. De Opel stuurt niet speciaal scherp of iets dergelijks, alles is daarentegen voorspelbaar en dat moet ook, zeker wanneer de duizend kilogram die de Opel mag laden, zich daadwerkelijk achterin bevindt.

Elastisch, zuinig

De nieuwe 1,6 liter twinturbo motor van Renault is hier al meerdere keren bezongen. Ook in het Nederlandse verkeer, dat zich kenmerkt door kortere afstanden, presteert deze motor voorbeeldig. De zesbak schakelt makkelijk, maar ook hier geldt dat de chauffeur relatief veel moet schakelen om tot een mooi verbruik te komen. Daarbij wordt hij geholpen door een start-stop systeem, waarmee je na een weekje rijden beseft dat je hiermee in Nederlands verkeer absoluut een verbruiksverbetering kunt realiseren. Zodoende kwamen we met deze Vivaro, die we door omstandigheden niet met lading konden rijden, net boven de 1 op 15 uit. Bij de vorige generatie van deze bestelauto was dat ondenkbaar.

Opbergruimte

De foto's laten zien dat ook de Vivaro tal van opbergmogelijkheden heeft. De concurrentie, zoals Mercedes, heeft hier ook goed over nagedacht. Zodanig, dat we aan de klant zelf over laten waar hij nu het beste mee weg komt. Vast staat dat we ons niet kunnen voorstellen, dat de Vivaro wat dit betreft nog iets te wensen over laat.

Zo ontstaat met de nieuwe Vivaro een redelijk onweerstaanbare aanbieding, waar weinig op aan te merken valt. De spiegels zijn goed, de toegankelijk tot de laadruimte ook, het rijdt erg fijn, de stoel zit voorbeeldig, alles werkt prettig en comfortabel. Het verbaast ons niet, dat de Vivaro al nadrukkelijk de weg op komt in het Nederlandse wagenpark.