Rij-impressie Renault Trafic

De nieuwe Renault Trafic

Vijftien jaar deed Renault met de samenwerkende partners Opel en Nissan met de vorige generatie Trafic/Vivaro/Primastar. Toch was deze besteller zo goed, dat een deel van het vorige model, voortleeft in de nieuwe. 

Vanaf het tussenschot zijn de bestellers richting voorbumper helemaal nieuw geconstrueerd. Maar de bodemplaat en daarmee de aangeboden variatie in wielbases, is dezelfde gebleven. Nieuw zijn de cabine en het front. Daaronder bevindt zich in alle uitvoeringen een 1,6 turbodieselmotor van Renault. Deze Trafic is of verkrijgbaar met een, of met twee turbo’s. Grappig is dat Mercedes-Benz deze krachtbron nu ook levert in de voorwiel aangedreven Vito modellen. Renault hield echter het lekkerste voor zich zelf want de twinturbo versie komt niet in de Vito. 

TwinTurbo

Van Renault kregen we uiteraard de 120pk twinturbo mee. De nieuwe Trafic oogt veel zakelijker en heeft dominerende rechte lijnen. Dat is even na vijftien jaar een 'knik' in de daklijn ter hoogte van de cabine. De grille is erg fors, noodzakelijk om met meer koelvermogen de uitlaatgas emissies te halen. Het interieur is typisch Renault, maar vergeleken met de afgeloste Trafic is dit interieur veel netter en beter. Bij het vorige model zat ik nooit goed en nu meteen. Alles klopt aan deze Trafic, ook het dashboardje dat van de Megane of de Clio is geleend. Heel eenvoudig, maar dat is in de bestelautowereld juist een pre. In elk geval is het wat minder druk dan dat van de nieuwe Ford generatie en duidelijk wat meer basic dan de Vito.

Tafeltje

Kenmerken van het Trafic interieur zijn dat op het dashboard een i-Pad geplaatst kan worden. De middelste stoel is om te klappen waarna een schijf- of lunchtafeltje ontstaat. De hele voorbank is om te klappen om een bouwhelm, reflectiejack of laarzen op te bergen. Renault heeft hier heel goed naar de doelgroep gekeken, zoveel is zeker.

Start-stop

De versnellingsbak vraagt een nauwkeurige hand van schakelen. De zes gangen liggen redelijk dicht bij elkaar. Er moet veel doorgeschakeld worden dat was ook al een minpuntje bij de vorige generatie Trafic. Een van de gelegenheidsrijders had het handig gevonden wanneer er een versnellingsindicator in het dashboard was geweest. Er moet tenslotte veel geschakeld worden, een mooi koppel ten spijt. Het start-stop systeem went snel en eigenlijk wil je niet anders, zeker niet in verkeerslichtrijke gebieden als het centrum van Amsterdam.

Keurig

Daar moest geladen worden en al snel bleek een ander voordeel: het zicht rondom. Ook dat bracht nimmer problemen of frustraties. De groothoekspiegels helpen niet veel, maar ze helpen wel. De grote binnenspiegel op de zonneklep rechts is leuk bedacht, maar doet in de praktijk weinig. De schuif- en achterdeuren werken prima en de laadruimte is keurig voor een bestelauto in de eentonsklasse. 

Zuinig!

Onderweg met een volgeladen laadruimte trekt de 1,6 liter motor met z'n 320 Nm vanaf 1.500 toeren er lustig op los. Ook in de zesde versnelling heeft de Trafic dan op de vlakke Hollandse wegen dan nog genoeg te vertellen. Zo bracht de Trafic ook zijn tweede dag rijdend met lading door. Na een dikke duizend kilometer resulteerde dit in een verbruik dat erg goed was. De kleinere motor in combinatie met start-stop systeem en zes versnellingen leidden ertoe dat auteur dezes voor het eerst een Trafic boven de 1 op 14 wist te krijgen, 1 op 14,2 om precies te zijn. Met een laadvermogen van 1100 kg zet de Trafic hier mooie cijfers neer.

Conclusie

Niemand die de Trafic bekeek of ermee reed kon er veel op aanmerken. Maar niemand was er ook helemaal weg van. Dat is kijkend naar de andere Renault-modellen, die wel ronduit populair zijn, blijkbaar echt moeilijk. De nieuwe Trafic is een werkersauto zonder poespas, precies wat de vroege 21e eeuw vereist. De Trafic heeft slimme snufjes, een basic dashboard een dijk van een kleine motor en zet een heel keurig verbruik neer. Daarmee is dit behalve voor de zzp-er, ook een mooie kandidaat voor grotere fleets.