Opinie: Touwtrekken om CO2 grenswaarden
Afgelopen week was het weer en robbertje touwtrekken in Brussel tussen milieubewuste parlementariërs en (bestel)autofabrikanten die de uitstoot van CO2 onder geen beding aan grenswaarden willen binden. De houding van de industrie is discutabel.
Discutabel, omdat het Parijse klimaatakkoord duidelijk laat zien dat de benzine- of dieselauto per 2030 definitief uit productie zal moeten zijn. Maar wanneer de ACEA, de lobbyclub van de industrie zegt dat de infrastructuur die nodig is voor grootschalige zero emissie mobiliteit nog ontbreekt, dan heeft ze natuurlijk wel een punt. Of het nu gaat om oplaadpunten, om LNG tankstations en om waterstof tankstations, voor dit alles geldt dat het mondjesmaat beschikbaar is en dat er op dat vlak nog veel moet gebeuren.
Dubbele pet
Minstens zo duidelijk is, voor alle partijen neem ik aan, dat de ingezette ontwikkeling onomkeerbaar is. De marktleiders op bestelautogebied, Daimler en Volkswagen, investeren ettelijke miljarden in elektromobiliteit en in de ontwikkeling van nieuwe elektrische bestelauto's. Maar in Brussel staan ze vooralsnog vol op de rem. Ze argumenteert zelfs dat voor het voortbestaan wordt gevreesd en dat is wel heel vreemd: de winsten waren nimmer zo hoog, het investeringsklimaat is uitstekend. Daar kan een handelsoorlog of een Brexit niks aan veranderen.
Mobiliteitsprovider
De leveranciers van auto's en bestelauto's zijn al op weg om mobiliteitsprovider te worden. Op die manier kunnen de autofabrikanten hun klanten op vele manieren tegemoet treden. Zijn elektrische (bestel)auto's te duur? Ze gaan ook veel langer mee, dus moet een aantrekkelijk leasetariefje denkbaar zijn. Zeker wanneer er zo gigantisch in batterijtechniek en -productie geïnvesteerd, is het logisch dat het management rond de batterij met thuis opladen en opladen bij wat we nu nog kennen als dealervestigingen, een logische volgende stap zijn. Niet alleen de bestelauto transformeert, maar de hele branche en diens dienstverlening moeten om. Die houdt straks niet op bij een financierinkje, maar daar begint het pas. Het Brusselse touwtrekken met politici is zinloos. De wereld verandert. De leverancier die hierin faciliteert in plaats van blokkeert, is straks de winnaar.
