Maatregelen tegen de te hoge CO2 uitstoot
Vandaag werd bekend dat Nederland nog altijd te veel CO2 uit stoot. CE Delft zegt dat zonder dat het de Nederlandse staat handenvol geld gaat kosten, dat de normen toch gehaald kunnen worden.
In de kabinetsreactie is een aantal maatregelen genoemd om te voldoen aan de gerechtelijke doelstelling, zoals het sluiten van de jaren ’90 centrales en het intensiveringspakket voor het realiseren van de doelen in het Energieakkoord. De reductie van deze maatregelen is lager dan is opgegeven in de kabinetsreactie van 9 april 2016 (Rijksoverheid, 2016), omdat met de geïnstrumenteerde afspraken van het intensiveringspakket nog niet alle doelen van het Energieakkoord worden gerealiseerd. Onze raming van de CO2-reductie van het intensiveringspakket is gebaseerd op de doorrekening door ECN (2016)1 . De resterende opgave om de Urgenda-doelstelling te realiseren is nog zo’n 7 tot 10 Mton.
CE Delft noemt een reeks van maatregelen. In elk geval dienen kolencentrales gesloten te worden. Maar volgens CE Delft kunnen we verder door alle mogelijkheden te benutten, komen tot de gewenste reductie. Hierbij hoort ook kilometerbeprijzing en, heel duidelijk, verlaging van de maximum snelheid. CE Delft zegt ook dat er een efficiencyverbetering van vrachtwagens benodigd is, er meer thuis gewerkt wordt, verkeerslichten beter op elkaar afgestemd worden en rustiger gereden wordt en er op afstand vergaderd wordt.
Het sluiten van oudere kolencentrales zal de meest voor de hand liggende maatregel zijn.
De kosten van CO2-reductiemaatregelen kunnen direct bij huishoudens neerslaan, zoals een hogere prijs aan de pomp bij een verplichting van 10% biobrandstoffen, een hogere Opslag Duurzame Energie (ODE) en besparingsmaatregelen bij koopwoningen. Ook kunnen de kosten indirect voor rekening komen van huishoudens, als bedrijven de kosten doorbelasten aan huishoudens of als de overheid besluit de kosten voor de maatregelen aan de doelgroep te vergoeden (zoals rantsoenaanpassing melkvee) en hiervoor de belastingen voor huishoudens te verhogen. Omdat de precieze (financiële) uitwerking van de maatregelen nog ontbreekt, is slechts een grove raming mogelijk van de kosten per huishouden. Uitgaande van een volledige doorbelasting van de kosten aan huishoudens, zijn de kosten van een pakket zonder sluiting van kolencentrales zo’n € 50 tot € 80 per huishouden per jaar hoger dan het meest kosteneffectieve pakket.
